Bij nadere beschouwing wordt Customer Scare
op grote schaal als verkooptool ingezet. Niet alleen in
de verzekeringsbranche en de beveiligingswereld of bij
de archetypische ludditische toekomstpessimisten is
angst aanjagen core business. Vooral in de ICT wekt de
aanbodzijde de indruk geleid te worden door marketing-
en verkoopmedewerkers met een bijzonder sadistisch
mensbeeld. Laten we eens een aantal voorbeelden van
soft- en hard- Scare Selling doornemen. .
We openen met een soft-scare in een subtiele e-mail
die ik de afgelopen week ontving; hang on: "Als uw
boterham afhangt (sic!) van de telecomsector is
het Nationaal
Overleg Telecommunicatie het tref- en ijkpunt van
het jaar!".
We schieten meteen door naar het internationale
toppunt van IT Hard-Scare : "Have you ever been
in a car accident? Time seems to slow down as you
realize you're going to crash into the car ahead of you.
It's too late to avoid it - you're going to crash. All
you can do now is watch it happen." Was getekend Peter de
Jager , in Doomsday
2000 , ComputerWorld, September 6, 1993.
Helaas is de fabuleuze transcriptie van zijn
standaard "conference speech" van 1998 niet meer simpel
terug te vinden in zijn archieven. Hij had het in die
tijd doodleuk op zijn Year2000.com homepage neergezet.
Ik heb dat een paar jaar terug met stijgende verbazing
gelezen. Het betoog van de Jager, was na een jarenlange
mars door de congreszaalinstituties, vrijwel tot in de
perfectie bijgevijld en ging er in als koek. Een lang
verhaal van ca 30 minuten geboeid vanaf het computer
scherm lezen is nog steeds bijzonder.
Eind 1998 was de Jager zodanig goed warm gedraaid met
zijn bühne-verhaal over het Millenniumprobleem, dat ik
zelfs met alleen de tekst op het computerscherm al
naadloos de zaalreacties op de klassieke retorische
trucs kon aanvoelen. Wie de foto's van de Jager en zijn
tegenwoordige
site bekijkt, denkt niet onmiddellijk aan het begrip
charisma, maar de man heeft echter zeer
effectief de zalen bespeeld, waar de bazen een
Griezelmiddag cadeau hadden gekregen van de
IT-afdeling.
Nerveus ???? Melissana voor uw broodnodige
rust. Het standaard Customer Scare stramien
is "even griezelen", maar er is een oplossing ... (koop
product X). Zelfs voor het Millenniumprobleem was er een
oplossing voorhanden. Het heeft echter de verkooppraat
in de IT-sector en rond het internet wel vervormd.
Wie een beetje goed oplette de afgelopen jaren zag de
Customer scare aan alle kanten ingezet worden. We
moesten immers Met
de snelheid van het licht ons een Internet
Strategie aanmeten, om te vermijden dat we in de
Digitale
diarree terecht kwamen, omdat alleen
de paranoïde mensen overleven .Zelfs Customer
Care systemen worden verkocht door eerst de klanten
schrik aan te jagen over weglekkende omzet naar
concurrenten die wel investeren. Je zou als directeur
van een bedrijf eens voor achterlijk worden
uitgemaakt. De FNV heeft de griezelsfeer die in deze
industrietak schering en inslag is uitstekend aangevoeld
en introduceerde de IT-heks.
Helaas was het Melissa-virus er niet voor de
broodnodige rust. Maar om de echt enge zaken wordt toch
met een grote boog heengelopen. Wie wel eens onderzoek
naar internetveiligheid doet, weet hoe lastig en
moeizaam de veiligheidsdiscussies zich meestal
voortslepen.
Sinds vorig jaar september is er echter van alles aan
het schuiven gegaan. Paranoia heeft voor een deel van de
Nederlandse bevolking weer zijn oorspronkelijke
betekenis teruggekregen, het is geen management-buzzword
meer. De camera-dichtheid
is in Washington de afgelopen maanden drastisch
toegenomen, wist Marc
Rotenberg van EPIC te melden op het congres
Reflecting the Internet. De lezing van deze
privacyvoorvechter, met tijdens de voordracht op alle
wanden doorlopende levensgrote fotoprojecties van
bewakingscamera's en zeer recente krantenkoppen over het
opvoeren van bewakingsintensiteit en
burgerrechteninbreuk, was zelf echter ook een
schoolvoorbeeld van angstvisioenen met angstvisioenen
bestrijden.
Er is echter eind april een nieuwe luddiet met
angstvisioenen in Nederland opgestaan. Herbert
Blankesteijn had zijn epiphanie en zond een stuk
naar de Volkskrant tegen het aanleggen van glasvezel
naar woonhuizen. Dat hebben we volgens hem niet alleen
nog niet nodig, het is ook ongewenst en gevaarlijk.
Helaas zet de Volkskrant de opiniepagina artikelen niet
online en op zijn homepage vond ik het ook niet.
Blankesteijn waarschuwt de lezer dat met een flat
rate tariefstructuur burgers veel meer gaan downloaden
dan door de aanbieder ooit bedoeld was. Met glasvezel
naar de woningen gaat het internetverkeer nog harder
groeien. Ook zijn die "allways on" computers bij burgers
in huis zeer gevaarlijk, want ze kunnen worden gehackt
en misbruikt worden om als een mitrailleur
virussen de internetwereld in te sturen. Tenslotte
wordt met breedband over glas een waarlijk nationaal
auteursrechtenpiratennest gecreëerd, studenten op de
campus in Twente hebben dat volgens hem al
gedemonstreerd.
Herbert heeft goed opgelet tijdens zijn
journalistieke werk over internet en schreef een rein
staaltje customer scare. Helaas gaan al zijn argumenten
al net zo goed op voor de nu massaal uitrollende
flatrate DSL en kabelmodems, glas is niet bijster
relevant voor de zorgen die hij formuleert. Het is mij
onduidelijk waarom de door hem voorziene problemen
alleen bij glasvezel optreden.
Het was nog even zoeken naar de broodnodige rust, die
kwam in de pay-off. Er mag van hem geen glasvezel worden
aangelegd voordat de burger zich voldoende heeft
bekwaamd in computerveiligheid en zorgvuldig gedrag.
Herbert smokkelt hier in vermomming het al eerder door
hem bepleitte computerrijbewijs als oplossing binnen.
Kortom de paternalistische oplossing, burgers mogen zelf
niet meer uitmaken hoe snel ze hun lijn willen en
hoeveel verkeer ze daarover willen versturen en
downloaden en wat voor apparatuur ze mogen aansluiten.
Als inperking vooraf van de digitale
bewegingsvrijheid het recept wordt als antwoord op het
wilde, wilde internet, dan verkies ik echter om nog even
te griezelen. Met de bevoogdende gedragsregulering van
Blankesteijn wordt namelijk het internet niet zozeer
veiliger, maar vooral het innovatie-kind met het
badwater weggegooid. Iets waar ik Citizen Scare
van krijg,
Hendrik
Rood